Onsenoord: Difference between revisions

From Heraldry of the World
Jump to navigation Jump to search
m (Text replace - "{|width="100%" style="color:black; background-color:#ffffcc;" |width="15%"|50 px|left |width="70%" align="center" |'''Heraldry of the World<br/>Civic heraldry of the Netherlands - Nederlandse gemeentewapens)
Line 21: Line 21:
[[Litwap|Literatuur]] :  Brekel et al, 1993a
[[Litwap|Literatuur]] :  Brekel et al, 1993a


[[Category:Netherlands]]
[[Category:Nederlandse gemeentewapens O]]
[[Category:Noord Brabant]]
[[Category:Noord Brabant]]
[[Category:Nederlands Dorpswapen]]
[[Category:Nederlands Dorpswapen]]

Revision as of 06:35, 17 May 2015


Portaal Nederlandse Overheidsheraldiek



Portaal Nederlandse overheidswapens
Netherlands.jpg

Onderdeel van:
Logo-new.jpg
Heraldry of the World

Nederlandse heraldiek:

Overzeese heraldiek:
(Engelstalig)


  • Totaal aantal pagina's: 16,516
  • Waarvan afbeeldingen: 13,255

Nederlandse heraldische verzamelobjecten
(selectie)




ONSENOORD

Provincie  : Noord Brabant
Gemeente  : Vlijmen

Het volgende dorpswapen is bekend :
" Gevierendeeld : I en IV in keel een schuinbalk van zilver; II en III in sabel een schildhoofd van goud, beladen met twee zesspakige raderen van keel. "

Onsenoor.gif


Oorsprong/verklaring

Onsenoort was een hoge heerlijkheid in leen van Brabant tot 1370 en van 1370-1795 van Holland. In 1814 kwam het dorp weer bij Noord Brabant. Onsenoort kende een eigen schepenbank en zegel. Het zegel uit 1643 vertoont een gevierendeeld schild, zolas heirboven beschreven, en achter het schild de H. Johannes de Doper. Het eerste en vierde kwartier is het wapen van het geslacht Van Malsen, het tweede en derde dat van het geslacht Van Wijck (zie ook Wijk en Aalburg). Het wapen is gevormd na het huwelijk van Agnes van Wijck, Vrouwe van Onsenoort en Nieuwkuijk van 1554-1583 en Carel van Malsen.


Contact and Support

Partners:

Your logo here ?
Contact us



© since 1995, Heraldry of the World, Ralf Hartemink Ralf Hartemink arms.jpg
Index of the site

Literatuur : Brekel et al, 1993a